Labogids klinische biologie

index

Hepatitis C-virus (HCV) wordt erkend als de meest voorkomende oorzaak van hepatitis na transfusie en is wereldwijd een belangrijke oorzaak van morbiditeit en mortaliteit.Laboratoriumtests voor HCV-infectie beginnen meestal door te screenen op de aanwezigheid van HCV-specifieke antilichamen in serum. Monsters die herhaaldelijk reactief zijn door screeningstests moeten worden bevestigd met HCV-tests met hogere specificiteit, zoals directe detectie van HCV-RNA door reverse transcriptie-PCR (RT-PCR) of HCV-specifieke antilichaambevestigingsproeven.HCV-antilichamen zijn meestal niet detecteerbaar tijdens de eerste 2 maanden na infectie, maar zijn meestal detecteerbaar in de late herstelfase (> 6 maanden na het begin). Deze antilichamen neutraliseren het virus niet en ze bieden geen immuniteit. Een afname van het HCV-antilichaamniveau in serum kan optreden na het overwinnen van de infectie.Ondanks de waarde van serologische tests voor het screenen op HCV-infectie, bestaan er verschillende beperkingen:De periode tussen blootstelling aan het virus en ontwikkeling van detecteerbare HCV-specifieke antilichamen kan lang zijn (tot 6 maanden). Vals reactieve screening testresultaten kunnen optreden.Een reactieve testuitslag maakt geen onderscheid tussen doorgemaakte en actieve HCV-infectie. Serologische tests kunnen geen informatie geven over de klinische respons op anti-HCV-therapie.

SERUM

30 dagen bij 2-8 °C, 30 dagen bij -20°C.  

Niet reatief: < 0.8 index Borderline: 0.8 - 1.0 index Reactief: >= 1.0 index 

Bijsluiter kit Siemens (REF 10995456)  

Ja

Atellica IM

Biochemie (BIO)